دل خسته مي كني تو مرا بي خبر بـــرو
از ياد تو پرم تو دگر بي اثـــــــــــــر برو
اي ياد آن زمان كه تو را بر نــــظر زدم
اي داغ سينه ام تو دمي از نظر بــــــــرو
هر چند سوزشم همه از التهاب توســــــت
صد گريه از پي ات تو برو، بي خطر برو
هر چند مي زني تو به صد زخمه تار دل
با گريه در شب غمم اين دم سفر بــــــــرو
صد سوز و گريه در شب تارم فكنـــــده اي
اين گريه ام ببين و زآهم حـــــــــــذر، برو
يكبار تا شبي تو بـــــــــيا در كنــــــــار دل
جان عاشقم كن و تو در آن دم ســحر، برو
اي يادگار لـــــــحظه ي در خود شكســـــــتنم
چون جان به تن نشين و چو روح از سرم برو
چون روزگار ما شـــــده انــــــدوه لحظه ها
حظي نمي برم ز تــــو از اين برم بــــــــــرو
در اين شكنج عمر چه اندوه ديــــــــــــده دل
با خنده از برم تو غـــــــم آخــــــــرم ، برو
در گاه بي كسي تو كســـــم بودي و كـــــنون
اي خسته از صداي من اي يــــــاورم بـــــرو
صد بار بوسه دادي و امـــــــيد كـــــــشته اي
يك بوسه ي غــــــــمي تو به چشـــــــم ترم برو
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت: